Melo Zonhoven - Stevoort
| Seizoen: | 2017-2018 |
| Ploeg: | U8B |
| Datum: | Sun 24 September 2017 om 10:00 |
| Type: | Competitie |
| Uitslag: | 15 - 10 |
Melo Zonhoven - E. Stevoort 15-10
Verslag van uw verslaggever ter plaatse, David Marchal
We waren vooraf gewaarschuwd dat we met Melo één van de best spelende en vlotst scorende ploegen partij moesten geven.
Maar (onze koning) Filip had zijn troepen duidelijk op scherp gezet…zijn enthousiasme en charisma zijn duidelijk overgeslagen op ons team. De tijd dat onze jongens thuis kwamen van de training en vroegen wat ‘plus vite’ en ‘suivez’ betekenen, ligt al ver achter ons. U8B ademt ondertussen voetbal en beleeft enorm veel vreugde aan het spelletje en dit plezier is ondertussen ook zichtbaar bij de supporters die genieten van de wedstrijd (en tussendoor commentaar geven op het fluitje van de scheidsrechter, de humor van de tegenstanders en de verslaggever proberen uit zijn lood te slaan door om de 5 minuten te vragen hoeveel de stand is,…).
Wouter Guardiola had een duidelijk plan klaar (gesmeed met koning Filip in the Square?) want de start was furieus. Tibo zette zich dadelijk door richting Melo-doelman en bracht Simon in stelling, die maar nipt langs besloot. Nog geen minuut later dweilde Louis O. (in zijn gekende ‘ik loop iedereen voorbij’ stijl) de linker-flank af en schoof het leder onhoudbaar in de rechter beneden hoek (0-1). Ondertussen brak de zon door en verdween de mist, Melo ontwaakte en prompt stond het 3-1. Maar wie dacht dat de kopjes gingen hangen bij Stevoort had het mis. Melo kwam niet meer in het spel voor en Stevoort speelde vrank en vrij. Timon strooide kwistig met de ene na de andere assist richting Thijs. Alleen veel pech in de afwerking, de paal en een sterke thuisdoelman hielden hem van een meer dan verdiend doelpunt… Net voor het einde van het eerste kwart zette Ayke, Leander op weg naar doel maar ook zijn poging werd gepareerd door de Melo-keeper. Zo eindigden we het eerste kwart met veel doelkansen, wervelend voetbal maar wel met een 3-1 achterstand.
In het begin van het tweede kwart kregen we het even moeilijk. Eerst kon Louis M., met een mooie beenveeg, de 4-1 nog voorkomen maar luttele seconden later was hij er toch aan voor de moeite. Leander nam de ploeg terug op sleeptouw maar vond een attente doelman op zijn weg. Even later vond Louis O (toevallig net op hetzelfde moment dat mama Leen een nieuw tafellaken vond voor het feest van Lisa – nadat de kat ten huize van de Olaertskes de feestdis volledig verwoest had) Tibo maar zijn shot werd uitstekend gepareerd door de thuisgoalie. De Stevoortse druk hield aan en de hardwerkende Leander duwde de voorzet van Tibo mooi binnen. Stevoort ging door op zijn elan en Timon was ondertussen overal te vinden, na een geweldige rush knalde hij de 4-3 tegen de touwen. Ondertussen waren we toeschouwer van een echte cupmatch met mooi verzorgd voetbal…het was genieten… Louis M. ging goed plat op een strak schot maar kon niet verhinderen dat Melo verder uitliep tot 6-3. Toen was het tijd voor Simon om zijn mama proficiat te wensen met haar 32e verjaardag, hij werd de diepte ingestuurd en met een echt ‘tor-instinct’ plaatste hij de bal mooi in de hoek (voor mij mag Véronique elk weekend verjaren ). Ayke knokte ondertussen op de rechter-vleugel op zoek naar de vijfde van de ochtend maar het was Melo dat een counter goed uitspeelde (7-4). Timon en Simon waren allebei nog heel dicht bij hun tweede doelpunt van de ochtend maar we ging rusten met een 7-4 tussenstand.
In het derde kwart kwam Louis O. ons doel verdedigen en hij liet zich meteen opmerken met een puike redding. Even later was hij toch kansloos en werd het 9-4. En toen??? Toen was het tijd voor de grote Thijs show… 9-5 met een strak schot, 9-6 vanuit een bijzonder scherpe hoek (technische training is hier niet meer nodig ), 9-7 mooi assist van Thijs en een pegel van onze marathon-man Timon hoog in het dak van het doel. Louis O. hield met enkele puike reddingen Melo aanvankelijk nog van een 10e doelpunt maar moest zich toch nog 1 gewonnen geven in het derde kwart. Maar Team Filip ging gewoon door dankzij het stevig en tactisch coach-werk van Wouter. Na een schitterende pas van Leander (waarvan ik dacht dat enkel Kevin De Bruyne hiertoe in staat was), zag Thijs zijn puike prestatie beloond met een hattrick (10-8)!! Timon bleef zijn ploeg vooruit stuwen, Tibo bleef knokken voor elke bal en Thijs bleef het Zonhovense doel belegeren maar het was uiteindelijk Leander die de 10-9 op het scorebord toverde… de Melo supporters werden er zowaar stil van en hun trainer heel zenuwachtig…
Ondanks het feit dat het vat bij onze spelers af was, bleven ze spelen met een groot krijgershart! Tibo zag zijn ijzersterke match beloond worden met een oververdiend doelpunt. Louis O. had nog enkele reuzachtige kattensprongen in petto (zonder noemenswaardige (tafellaken-)incidenten) maar kon toch niet voorkomen dat we uiteindelijk met 15-10 verloren.
Dit was een zondag ochtend om te koesteren. Wij waren getuigen van een schitterende match (met dank aan Filip, Wouter en onze (kleine) helden), van een goede sfeer met veel flauwe zever langs het veld, van een heerlijk zonnetje en van een fris Cristalleke op de gezondheid van Véronique…was het al maar weer zondag
Verslag van uw verslaggever ter plaatse, David Marchal
We waren vooraf gewaarschuwd dat we met Melo één van de best spelende en vlotst scorende ploegen partij moesten geven.
Maar (onze koning) Filip had zijn troepen duidelijk op scherp gezet…zijn enthousiasme en charisma zijn duidelijk overgeslagen op ons team. De tijd dat onze jongens thuis kwamen van de training en vroegen wat ‘plus vite’ en ‘suivez’ betekenen, ligt al ver achter ons. U8B ademt ondertussen voetbal en beleeft enorm veel vreugde aan het spelletje en dit plezier is ondertussen ook zichtbaar bij de supporters die genieten van de wedstrijd (en tussendoor commentaar geven op het fluitje van de scheidsrechter, de humor van de tegenstanders en de verslaggever proberen uit zijn lood te slaan door om de 5 minuten te vragen hoeveel de stand is,…).
Wouter Guardiola had een duidelijk plan klaar (gesmeed met koning Filip in the Square?) want de start was furieus. Tibo zette zich dadelijk door richting Melo-doelman en bracht Simon in stelling, die maar nipt langs besloot. Nog geen minuut later dweilde Louis O. (in zijn gekende ‘ik loop iedereen voorbij’ stijl) de linker-flank af en schoof het leder onhoudbaar in de rechter beneden hoek (0-1). Ondertussen brak de zon door en verdween de mist, Melo ontwaakte en prompt stond het 3-1. Maar wie dacht dat de kopjes gingen hangen bij Stevoort had het mis. Melo kwam niet meer in het spel voor en Stevoort speelde vrank en vrij. Timon strooide kwistig met de ene na de andere assist richting Thijs. Alleen veel pech in de afwerking, de paal en een sterke thuisdoelman hielden hem van een meer dan verdiend doelpunt… Net voor het einde van het eerste kwart zette Ayke, Leander op weg naar doel maar ook zijn poging werd gepareerd door de Melo-keeper. Zo eindigden we het eerste kwart met veel doelkansen, wervelend voetbal maar wel met een 3-1 achterstand.
In het begin van het tweede kwart kregen we het even moeilijk. Eerst kon Louis M., met een mooie beenveeg, de 4-1 nog voorkomen maar luttele seconden later was hij er toch aan voor de moeite. Leander nam de ploeg terug op sleeptouw maar vond een attente doelman op zijn weg. Even later vond Louis O (toevallig net op hetzelfde moment dat mama Leen een nieuw tafellaken vond voor het feest van Lisa – nadat de kat ten huize van de Olaertskes de feestdis volledig verwoest had) Tibo maar zijn shot werd uitstekend gepareerd door de thuisgoalie. De Stevoortse druk hield aan en de hardwerkende Leander duwde de voorzet van Tibo mooi binnen. Stevoort ging door op zijn elan en Timon was ondertussen overal te vinden, na een geweldige rush knalde hij de 4-3 tegen de touwen. Ondertussen waren we toeschouwer van een echte cupmatch met mooi verzorgd voetbal…het was genieten… Louis M. ging goed plat op een strak schot maar kon niet verhinderen dat Melo verder uitliep tot 6-3. Toen was het tijd voor Simon om zijn mama proficiat te wensen met haar 32e verjaardag, hij werd de diepte ingestuurd en met een echt ‘tor-instinct’ plaatste hij de bal mooi in de hoek (voor mij mag Véronique elk weekend verjaren ). Ayke knokte ondertussen op de rechter-vleugel op zoek naar de vijfde van de ochtend maar het was Melo dat een counter goed uitspeelde (7-4). Timon en Simon waren allebei nog heel dicht bij hun tweede doelpunt van de ochtend maar we ging rusten met een 7-4 tussenstand.
In het derde kwart kwam Louis O. ons doel verdedigen en hij liet zich meteen opmerken met een puike redding. Even later was hij toch kansloos en werd het 9-4. En toen??? Toen was het tijd voor de grote Thijs show… 9-5 met een strak schot, 9-6 vanuit een bijzonder scherpe hoek (technische training is hier niet meer nodig ), 9-7 mooi assist van Thijs en een pegel van onze marathon-man Timon hoog in het dak van het doel. Louis O. hield met enkele puike reddingen Melo aanvankelijk nog van een 10e doelpunt maar moest zich toch nog 1 gewonnen geven in het derde kwart. Maar Team Filip ging gewoon door dankzij het stevig en tactisch coach-werk van Wouter. Na een schitterende pas van Leander (waarvan ik dacht dat enkel Kevin De Bruyne hiertoe in staat was), zag Thijs zijn puike prestatie beloond met een hattrick (10-8)!! Timon bleef zijn ploeg vooruit stuwen, Tibo bleef knokken voor elke bal en Thijs bleef het Zonhovense doel belegeren maar het was uiteindelijk Leander die de 10-9 op het scorebord toverde… de Melo supporters werden er zowaar stil van en hun trainer heel zenuwachtig…
Ondanks het feit dat het vat bij onze spelers af was, bleven ze spelen met een groot krijgershart! Tibo zag zijn ijzersterke match beloond worden met een oververdiend doelpunt. Louis O. had nog enkele reuzachtige kattensprongen in petto (zonder noemenswaardige (tafellaken-)incidenten) maar kon toch niet voorkomen dat we uiteindelijk met 15-10 verloren.
Dit was een zondag ochtend om te koesteren. Wij waren getuigen van een schitterende match (met dank aan Filip, Wouter en onze (kleine) helden), van een goede sfeer met veel flauwe zever langs het veld, van een heerlijk zonnetje en van een fris Cristalleke op de gezondheid van Véronique…was het al maar weer zondag
Gepost door Joosten Frank op Mon 25 September 2017 om 22:41